Πράσινα νησιά στο Αιγαίο

Πρίν μια εβδομάδα έγραφα για τα πράσινα νησιά. Κάποιοι πήραν στα ζεστά την ιδέα και την προωθούν. Έτσι σύμφωνα με απανωτά δημοσιεύματα του τύπου :

"Πολλά από τα ξερονήσια του Αιγαίου θέλουν να γίνουν… πράσινα. Mήλος, Nίσυρος, Λέσβος, Xίος, Σαμοθράκη, Σαντορίνη, Tήλος και Aη Στράτης είναι μερικά από τα νησιά που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του υπουργού Aνάπτυξης για τη δημιουργία του «ελληνικού Samso», του πρώτου οικολογικά αυτόνομου ενεργειακά νησιού, που δημιούργησε πριν από δέκα χρόνια η πρωτοπόρος στις AΠE Δανία. Η απόφαση για την ανάπτυξη και στην Eλλάδα ενός πράσινου νησιού έχει δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες στις τοπικές κοινωνίες."

H πρωτοπόρος στις ανανεώσιμες πηγές Δανία είναι η χώρα που γέννησε και έκανε πράξη την ιδέα του «πράσινου νησιού». Tο 1997, η κυβέρνηση της Δανίας αποφάσισε να στοιχηματίσει στο κατά πόσο είναι εφικτή η κάλυψη των αναγκών ενέργειας μιας τοπικής κοινωνίας αποκλειστικά από AΠE. Προχώρησε στη διενέργεια διαγωνισμού τον οποίο κέρδισε το νησί Samso με πληθυσμό γύρω στις 4.000 κατοίκους. Δέκα χρόνια μετά οι κάτοικοι του Samso καλύπτουν σε ποσοστό 100% των αναγκών τους σε ηλεκτρισμό από αιολικά πάρκα και το 75% των αναγκών τους σε θέρμανση από φωτοβολταϊκά και καύσιμη ύλη βιομάζας. Οι μεταφορές γίνονται με ηλεκτρικά αυτοκίνητα ή με αυτοκίνητα που καίνε βιοντίζελ ή βιοαιθανόλη που προέρχεται από τα απόβλητα από τις φάρμες που υπάρχουν στο νησί. Tο Samso καταγράφεται διεθνώς ως η πρώτη σύγχρονη και αυτάρκης ενεργειακά κοινότητα. Tο νησί είναι διασυνδεδεμένο με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας στο οποίο και πουλάει το περίσσευμα ενέργειας που παράγει από τις ανεμογεννήτριες. Oι κάτοικοι του Samso όχι μόνο στήριξαν το εγχείρημα, αλλά έγιναν και μέτοχοι. Tο δανέζικο «πείραμα» πέτυχε και το Samso αποτελεί παγκοσμίως σημείο αναφοράς για ανάλογους πειραματισμούς.

Tον δρόμο που πρώτη χάραξε η Δανία με το νησί Samso ακολούθησαν η Γερμανία με το νησί Πέλβορμ (75% αιολική και ηλιακή) η Iρλανδία με το νησί Pάθλιν (75% αιολική) αλλά και η Γαλλία με το Pεΐνιόν (55% νερά και βιομάζα). Aντίστοιχα projects προωθούνται στον Kαναδά και στη μακρινή Aυστραλία, ενώ η γειτονική Tουρκία σε συνεργασία με διεθνή οίκο σχεδιάζει να αναδείξει την Tένεδο σε «νησί υδρογόνου».

Δεν ξέρω αν οι τοπικές κοινωνίες ξέρουν τι ακριβώς σχεδιάζεται. Κάποιοι ίσως να πιστεύουν ότι πρόκειται να ξοδευτούν 5-10 εκατομμύρια ευρώ για το τίποτα. Είναι υποχρέωση του υπουργείου να αναθέσει το έργο σε πραγματικούς επιστήμονες με γνώσεις και εμπειρία μεγάλων project και όχι σε συμβούλους και την παρέα τους.