100 % Αιολική Ενέργεια ;

Πως θα σας φαινόταν αν όλη η ενέργεια που καταναλώνετε προέρχονταν από αιολικό πάρκο;

Μια μικρή πόλη (Rock Port - 1400 κατοίκων) στο νοτιοδυτικό Μιζούρι έγινε πρόσφατα η πρώτη πόλη στην Αμερική που παράγει όλη την ηλεκτρική της ενέργεια από τον άνεμο.

Μια εγκατάσταση 5 MW (4 ανεμογεννήτριες S-64 των 1.25 MW η καθεμία) θα παράγει περίπου 16 εκατομύρια kWh το χρόνο όταν η κατανάλωση της πόλης είναι 13 εκατομύρια kWh. Το υπόλοιπο θα πωλείται στην Πολιτεία του Μιζούρι η οποία θα παρέχει ενέργεια όταν δεν φυσά άνεμος.

Το κόστος της επένδυσης της εγκατάστασης είναι 90 εκατομύρια δολλάρια.

Σχόλιο: Νομίζω ότι οι Αμερικάνοι δίνουν το παράδειγμα για τα ελληνικά νησιά και τις απομονωμένες κοινότητες τους. Αρκεί οι κάτοικοι (και όχι οι ανύπαρκτοι σε αυτά τα θέματα δήμαρχοι) να κινητοποιηθούν. Μια κοινότητα μπορεί να πάρει δάνειο και να χρηματοδοτήσει ένα παρόμοιο σχέδιο.

Κόστος παραγωγής ενέργειας από καύση

Η τιμή του λιγνίτη στην Αμερική είναι 10-14 $/τόνο. Επίσης στις ΗΠΑ το κόστος της παραγώμενης ενέργειας από μονάδες καύσεως λιγνίτη , λιθάνθρακα και φυσικού αερίου ήταν το 2006 οι εξής:

Κόστος ενέργειας από λιγνίτη : 17.4 $/MWh

Κόστος ενέργειας από Λιθάνθρακα : 23.7 $/MWh

Κόστος ενέργειας από Φυσικό αέριο 67.2 $/MWh

Συγκριτικά, η ΔΕΗ μέχρι τώρα πλήρωνει στους άλλους παραγωγούς (μονάδες φυσικού αερίου) 68 €/MWh. Οι μεγάλοι καταναλωτές (π.χ. Αλουμίνιο - Μυτιληναίος) αγοράζουν το ρεύμα 38 €/MWh.

Σχόλιο: Προσωπικά είμαι κατά της κάυσης του Λιγνίτη και υπέρ της αεριοποίησης του (gasification) και της παραγωγής αερίων υδρογονονθράκων. Αντιλαμβάνομαι όμως ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει την εμπειρία/τεχνογνωσία για κάτι τέτοιο και θα αναγκαστούμε να καταφύγουμε σε ξένους «επενδυτές». Γι’αυτό η συνέχιση της χρήσης του λιγνίτη θα μας αποφέρει αρκετά δις ευρώ. Το κόστος εκπομπών CO2 όμως είναι σημαντικό και είναι αναμενόμενο ότι η τιμή του στην «αγορά» θα ανέβει σημαντικά. Το κόστος εισαγωγής πρώτων υλών όμως είναι χειρότερο για μια οικονομία , όπως η Ελληνική, που δεν παράγει τίποτα. Ας γίνει και λίγο έρευνα από τους πολυάσχολους πανεπιστημιακούς μας και σε αυτό τον τομέα. Με την τιμή του πετρελαίου σταθερά πάνω από 100 $ το βαρέλι, όλες οι τεχνολογίες συμφέρουν.

Aποθέματα Λιγνίτη στην Ελλάδα

Παραθέτω μερικά στοιχεία για τα αποθέματα Λιγνίτη στην Ελλάδα όπως αναφέρονται από μελέτες του ΙΓΜΕ.

Εκμεταλεύσιμα Αποθέματα Λιγνίτη στην Ελλάδα: 3.1 δις. τόνοι

Υπόλοιπα βεβαιωμένα αποθέματα: 4 δις τόνοι

Εξόρυξη λιγνίτη το 2005: 67.3 εκ. τόνοι

Επάρκεια για 45 τουλάχιστον χρόνια (με την σημερινή κατανάλωση).

Τα εκμεταλεύσιμα Αποθέματα Λιγνίτη βρίσκονται:

Δ. Μακεδονία (Πτολεμαίδα, Αμύνταιο, Φλώρινα) 1.9 δις τόνοι (59.3%)

Δράμα 1 δις τόνοι (28.0 %)

Μεγαλόπολη 257.5 εκατομ τόν (8.1 %)

Ελασσόνα 146 εκατομ τόν (4.6 %)

Έχουν καταναλωθεί περίπου 1.3 δις τόνοι (29 % αρχικών εκμεταλεύσιμων αποθεμάτων)

Η θερμογόνος δύναμη κυμαίνεται από 900 -1100 kcal/kg στις περιοχές Μεγαλόπολης, Αμυνταίου και Δράμας, από 1250 -1350 kcal/kg στην περιοχή Πτολεμαϊδας και 1800 -2300 στις περιοχές Φλώρινας και Ελασσόνας. Σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα των λιγνιτών της χώρας μας είναι η χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο.

Εκτός από λιγνίτη η Ελλάδα διαθέτει και ένα μεγάλο κοίτασμα Τύρφης στην περιοχή των Φιλίππων στην Ανατολική Μακεδονία. Τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα στο κοίτασμα αυτό εκτιμώνται σε 4 δις κυβικά μέτρα και ισοδυναμούν περίπου με 125 εκατ. τόνους πετρελαίου.

Το κόστος εξόρυξης λιγνίτη έχει αυξηθεί από τα 10 ευρώ το 2004 στα 13 ευρώ φέτος.

Κατανομή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα

Λιγνίτης 65 %

Φυσικό Αέριο 17 %

Υδροηλεκτρικά 3.5 %

Πετρέλαιο 0.5 %

Εισαγωγές 14 %

Αναμένονται μέχρι το 2010, 612 MW από υδροηλεκτρικούς σταθμούς (6 μονάδες) ενώ προγραμματίζεται ο σταθμός λιθάνθρακα στην Αλβανία (!) ενώ η ΔΕΗ θέλει να πάρει άδειες λιθάνθρακα και για το Αλιβέρι και τη Λάριμνα. Στον τομέα έρχονται μεγάλες επενδύσεις και μονάδες όμως και αυξήσεις στις τιμές καθώς όλες οι προγραμματισμένες μονάδες έχουν μεγάλο κόστος παραγωγής. Στο παιχνίδι θα μπούν αναγκαστικά ιδιώτες εξαιτίας της Ευρωπαϊκής πίεσης για μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.

Προσθήκη: Τα παραπάνω δεδομένα αφορούν την κατανάλωση στην Ελλάδα τον περασμένο μήνα. Πέρσι τέτοια εποχή το ποσοστό φυσικού αερίου ήταν 16.7 %. Η ΔΕΗ ήδη από το 2006 είχε 1980 MW από μονάδες φυσικού αερίου. Τώρα έχει ζητήσει άδεια για νέες μονάδες και κάνει σχέδια (βλέπε δηλώσεις του προέδρου ) για πολύ περισσότερα.

Το ποσοστό των Ανανεώσιμων Πηγών ήταν το 2007 περίπου 0.7 % της Ελληνικής παραγωγής σε ετήσια όμως βάση. Αυτή την εποχή το ποσοστό είναι μικρότερο αν δεν είναι σχεδόν μηδέν. Το φετινό συνολικό ποσοστό θα είναι μικρότερο αφού δεν υπάρχουν νέες μονάδες και η συνολική ζήτηση ενέργειας ανεβαίνει συνεχώς.

Εταιρεία κατασκευάζει προκατασκευασμένες συναρμολογούμενες ηλιακές μονάδες

Η εταρεία eSolar, που είναι κατασκευαστής συναρμολογούμενων προκατασκευασμένων θερμικών ηλιακών μονάδων, ανακοίνωσε ότι έλαβε χρηματοδότηση (από ιδιωτικά funds) ύψους 130 εκατομυρίων δολλαρίων για να κατασκευάσει μονάδα παραγωγής ενέργειας 33 MW. Η τεχνολογία της βασίζεται σε τεχνικές χαμηλού κόστους λόγω τόσο της προκατασκευής όσο και της επεκτασιμότητας της κατασκευής. Μεταξύ των επενδυτών είναι και η εταιρεία google.org .

Για να είναι μια ηλιακή εγκατάσταση πραγματικά συμφέρουσα θα πρέπει το κόστος της επένδυσης να είναι μικρότερο από το αντίστοιχο μιας συμβατικής θερμικής μονάδας. Έτσι η eSolar παράγει χαμηλού κόστους solar thermal μονάδες που επιτρέπουν και μικρό κόστος κατασκευής και εγκατάστασης. Από εκεί και μετά αναλαμβάνει ο ήλιος. Η νέα μονάδα θα κατασκευαστεί στη νότια Καλιφόρνια.

Τέσσερα σχέδια για θαλάσσια αιολικά πάρκα στο Αιγαίο

Θαλάσσιο αιολικό πάρκο στη Δανία

Τέσσερα σχέδια για θαλάσσια αιολικά πάρκα έχουν κατατεθεί στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και φιλοδοξούν- όσα από αυτά εγκριθούν- να αποτελέσουν το πρώτο βήμα για την είσοδο της Ελλάδας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανεμογεννήτριες που βρίσκονται κοντά στις ακτές.

Ένα από αυτά σχεδιάζεται να γίνει στον Ευβοϊκό Κόλπο, ένα στον Κόλπο της Κύμης και δύο στο Θρακικό Πέλαγος. Στον Ευβοϊκό, το σχέδιο αφορά πάρκο ισχύος 450 ΜW στον Κόλπο Πεταλιών, ανοιχτά της Νέας Μάκρης (από την εταιρεία Πλειάδες Αιολική του ομίλου ΤΕΡΝΑ), ενώ στον Κόλπο της Κύμης το έργο θα είναι ισχύος 300 ΜW (από την εταιρεία ΚΥΩΝ). Στο Θρακικό Πέλαγος, η επένδυση πάλι του ομίλου ΤΕΡΝΑ (585 ΜW), στα ανοιχτά της Σαμοθράκης θα είναι ισχύος 585 ΜW, ενώ η επένδυση του ομίλου Κοπελούζου (216 ΜW) σχεδιάζεται εκατέρωθεν του λιμένα της Αλεξανδρούπολης.

Ο αριθμός των αιτήσεων για υπεράκτια αιολικά πάρκα στην Ελλάδα είναι πολύ μικρός επειδή πολύ λίγες θαλάσσιες περιοχές πληρούν τις προδιαγραφές, που είναι το μικρό βάθος σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από την ακτή.

Μήπως πρέπει να επανεξετάσουμε την αφαλάτωση ;

Η έλλειψη νερού είναι γνωστή σε πολλές περιοχές της χώρας μας. Οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις έχουν προκαλέσει τεράστιο πρόβλημα με την δυείσδυσης της θάλασσας στον υδροφόρο ορίζοντα με αποτέλεσμα την υφαλμύρωση του νερού. Το πρόβλημα περιπλεκεται εξαιτίας του γεγονότος ότι οι παραθαλάσσιες αυτές περιοχές εκτός από γεωργικές είναι και πυκνοκατοικημένες ενώ δέχονται και μεγάλο αριθμό τουριστών.

Στον παρακάτω χάρτη (Καθημερινή, 20/4/2008) περιγράφονται οι προβληματικές περιοχές με κόκκινο χρώμα.

Μήπως θα έπρεπε να στραφούμε στην παρεξηγημένη στην Ελλάδα τεχνολογία της αφαλάτωσης; Θα πρέπει και εμείς να προλάβουμε τα γεγονότα και να μην ακολουθούμε τις εξελίξεις. Το πρόβλημα του νερού δεν είναι μόνο η αλόγιστη χρήση του αλλά και και η έλλειψη του που αναμένεται να μεγαλώσει τα επόμενα χρόνια λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας.

Σε πολλά μέρη της Ελλάδας ακούνε αφαλάτωση και διαφωνούν εξαιτίας της κακής εφαρμογής της μεθόδου από δήμους και νησιά όπου ανάθεσαν σε δημοτικές επιχειρήσεις και όχι σε εξειδικευμένες εταιρείες την λειτουργία τους με αποτέλεσμα την κακή ποιότητα του παραγώμενου νερού. Ας το ξανασκεφτούμε όμως πριν είναι αργά.

Στην Γερμανία η πρώτη μονάδα που θα παράγει βιοκαύσιμα από απορρίμματα ξύλου

Η πρώτη μονάδα ανά τον κόσμο που θα παρασκευάζει και θα εμπορεύεται βιοκαύσιμα, τα οποία θα παράγονται από πριονίδια και μη εκμεταλλεύσιμα υπολείμματα ξύλου αλλά και από ολόκληρα φυτά, τίθεται σήμερα σε λειτουργία από την εταιρία Choren και θα εδρεύει στην πόλη Φράιμπεργκ, στο γερμανικό ομοσπονδιακό κρατίδιο της Σαξονίας.

Η σημασία που αποδίδουν τόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βερολίνου, όσο και η εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία, στην παραγωγή εναλλακτικών καυσίμων καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι στην τελετή των εγκαινίων της μονάδας θα παραβρεθoύν η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο πρωθυπουργός του κρατιδίου Γκέοργκ Μίλμπραντ, καθώς και εκπρόσωποι των διοικήσεων της Φόλκσβαγκεν και της Ντάιμλερ (Μερσεντές) που είνα βασικοί υποστηρικτές της CHOREN.

Όπως αναφέρει το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων, επικαλούμενο σχετική ανακοίνωση της εταιρίας Choren, η μονάδα θα παράγει βιοκαύσιμα τύπου BTL (Biomass to Liquid - ρευστή βιομάζα), μέσα από μια ιδιαίτερα περίπλοκη τεχνολογική διαδικασία. Η προετοιμασία του εργοστασίου διήρκησε πολλούς μήνες και η ετήσια παραγωγή του αναμένεται να είναι γύρω στους 15.000 τόνους.

Πραλλαγή της μεθόδου είναι ικανή να παράγει 10,000 m³/hr αερίου σύνθεσης από 10 tons/hr. Η τεχνολογία έχει ήδη πωληθεί στον Καναδά που έχει μεγάλες ποσότητες βιομάζας για διάθεση (υπολέιμματα ξυλείας). Η μονάδα στον Καναδά θα κοστίσει 50 εκατομύρια δολλάρια.

Στα σκουπίδια η ανακύκλωση!

Αντιγράφω χωρίς σχόλια από τα σημερινά Νέα:

«Η εταιρεία λέει ότι ανακυκλώνει 200 τόνους την ημέρα. Όμως απλώς τα δεματοποιεί. Καμία ανακύκλωση δεν κάνει. Όλα τελικά φτάνουν εδώ», καταγγέλλει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ν. Χρήστου, αντιπρόεδρος των εργαζομένων στον ΧΥΤΑ Φυλής.

Όταν το «ειδικό όχημα» της ανακύκλωσης αρχίζει να αδειάζει το περιεχόμενό του, επιβεβαιώνεται η καταγγελία: παλιοσίδερα, χαρτιά, κουτάκια αναψυκτικών δεμένα σε έναν κύβο μαζί με ρούχα και οικιακά απόβλητα πετιούνται στη χωματερή. Καθημερινά «πάνω από 10 τέτοια οχήματα εταιρειών ανακύκλωσης φτάνουν στον ΧΥΤΑ Φυλής με ανάλογο φορτίο», όπως ανέφερε χθες στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος των εργαζομένων Γιώργος Χάρδας.

Σημειώνει ότι οι εταιρείες αυτές επιδοτούνται με 5 έως και 100 ευρώ ανά τόνο ανάλογα με τις ποσότητες υλικών προς ανακύκλωση που συγκεντρώνουν από τους δρόμους. Έτσι, υποστηρίζει ο κ. Χάρδας, «πληρώνουμε την ανακύκλωση δύο φορές- μία στις εταιρείες και μία στη χωματερή. Ωστόσο ο όγκος των απορριμμάτων δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται».
Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι ποσότητες απορριμμάτων που οδηγούνται στις ελληνικές χωματερές αυξήθηκαν κατά 140% στην οκταετία 1995- 2003. Το 1997 η παραγωγή αποβλήτων συσκευασιών ήταν 68 τόνοι τον χρόνο ανά κάτοικο και το 2002 έφτασε στους 94 τόνους. Αύξηση δηλαδή πάνω από 27%!
Οι εργαζόμενοι στον ΧΥΤΑ της Φυλής είναι ξεκάθαροι. Αναφέρουν ότι κάποιες από τις εταιρείες ανακύκλωσης, αφού πάρουν την επιδότηση της ανακύκλωσης με τη συγκέντρωση των απορριμμάτων, στη συνέχεια ανακυκλώνουν μόνο τις ποσότητες που θεωρούν εμπορικά εκμεταλλεύσιμες. Έτσι, μεγάλες ποσότητες ανακυκλώσιμων υλικών καταλήγουν στον ΧΥΤΑ.
Μάλιστα ο κ. Χάρδας τονίζει ότι με τον τρόπο αυτό αυξάνονται πλασματικά τα ποσοστά της ανακύκλωσης: «Τους τόνους σκουπιδιών που μαζεύουν τούς βάζουν στα επίσημα ποσοστά ανάκτησης των απορριμμάτων μέσω ανακύκλωσης».
Ούτε οι πρακτικές αυτές όμως «σώζουν» τη χώρα στον τομέα της ανακύκλωσης: τα ελληνικά ποσοστά είναι τα χαμηλότερα στην Ε.Ε. των 15, ενώ ακόμη και στην Ε.Ε. των 25 βρίσκεται στην προτελευταία θέση.
Έτσι, ενώ έως το 2011 θα πρέπει να γίνεται ανάκτηση- ανακύκλωση του 60% των συσκευασιών, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν... πιάνει ούτε καν τη βάση. Με τον μέσο όρο ανακύκλωσης συσκευασιών στην Ε.Ε. των 25 να κυμαίνεται στο 54%, η χώρα μας βάσει των ευρωπαϊκών στοιχείων φτάνει μόλις στο 33%!
Λιγότεροι από τους μισούς δήμους της χώρας- μόνο 446 σε σύνολο 1.030 δήμων- έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα των μπλε κάδων σύμφωνα με τον απολογισμό της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης για το 2007.
"ΤΑ ΝΕΑ 15/4/2008"

Υπενθυμίζω μια παλιότερη ανάρτηση μου για τα πλαστικά στην Ελλάδα:
http://greek-energy.blogspot.com/2008/03/blog-post_17.html

HYDROSOL II : Σε λειτουργία ο ηλιακός αντιδραστήρας 100 kW

Η μονάδα HYDROSOL II στην Αλμέρια

Σε πιλοτική λειτουργία τέθηκε ο ηλιακός αντιδραστήρας παραγωγής υδρογόνου από τη διάσπαση του νερού, που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου Hydrosol. Η επίδειξη πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της ημερίδας "Ηλιακά Καύσιμα" στην Αλμέρια της Ισπανίας στις 31 Μαρτίου 2008. Το έργο Hydrosol αφορά την ανάπτυξη ενός καινοτόμου ηλιακού αντιδραστήρα για την παραγωγή υδρογόνου από υδρατμούς, με συντονιστή το Εργαστήριο Τεχνολογίας Σωματιδίων και Αερολυμάτων του Eθνικού Kέντρου Έρευνας και Tεχνολογικής Aνάπτυξης (ΕΚΕΤΑ).

Στο πλαίσιο του έργου έχει αναπτυχθεί μια πρωτοποριακή τεχνολογία για την παραγωγή υδρογόνου από τη διάσπαση του νερού αποκλειστικά με τη χρήση ηλιακής ενέργειας. Η τεχνολογία αναπτύχθηκε σε εργαστηριακή κλίμακα στον ηλιακό αντιδραστήρα της DLR στην Κολωνία της Γερμανίας, και αποδείχθηκε ότι η προτεινόμενη τεχνολογία είναι η πρώτη σε παγκόσμιο επίπεδο επίδειξη παραγωγής υδρογόνου από τη διάσπαση του νερού με εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας μέσω "κλειστών" κύκλων.

Κατά τη διάρκεια της ημερίδας "Ηλιακά Καύσιμα" έγινε η επίσημη πρώτη επίδειξη της πιλοτικής εγκατάστασης του αντιδραστήρα Hydrosol. Ειδικότερα, αναπτύχθηκε η αντίστοιχη τεχνολογία θερμοχημικής παραγωγής υδρογόνου σε πιλοτική/επιδεικτική κλίμακα με επίπεδο ισχύος των 100 KW/αντιδραστήρα στις εγκαταστάσεις SSPS-CRS της ηλιακής πλατφόρμας στην Αλμερία της Ισπανίας. Η μονάδα παράγει περίπου 3 κιλά υδρογόνο την ώρα.

Εμπνευστής και συντονιστής του έργου είναι o Διευθυντης του Iνστιτούτου Tεχνικής Xημικών Διεργασιών (ΙΤΧΗΔ) του ΕΚΕΤΑ , Δρ. Αθανάσιος Κωνσταντόπουλος. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τεχνολογία Hydrosol έχει ήδη τύχει θερμής υποδοχής και αναγνώρισης από τη διεθνή κοινότητα. Έχει λάβει το διεθνές βραβείο Global 100 Ecotech της EXPO 2005 στην Ιαπωνία, το διεθνές βραβείο International Partnership for the Hydrogen Economy (IPHE) 2006 και, βεβαίως, το Ευρωπαϊκό Βραβείο για την έρευνα, την επιστημονική αριστεία και τη διεθνική συνεργασία Descartes 2006.

Μέχρι σήμερα έχουν αναπτυχθεί τρεις, κυρίως, τεχνολογίες εκμετάλλευσης της ενέργειας του ηλίου, η οποία θεωρητικά θα μπορούσε να λύσει οριστικά και χωρίς να επιβαρύνει το περιβάλλον το παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα. Φωτοβολταϊκοί συλλέκτες και ηλιοθερμικά εργοστάσια έχουν ήδη αναπτυχθεί, όμως παρουσιάζουν «το πρόβλημα της αποθήκευσης. Η ενέργεια πρέπει να καταναλωθεί όπως παράγεται ή να αποθηκευθεί με σοβαρές όμως απώλειες», εξηγεί ο Αθανάσιος Κωνσταντόπουλος. Με την ηλιο-θερμο-χημική ενέργεια, όμως, έχουμε μετατροπή σε υδρογόνο, ένα καύσιμο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ειδικά διαμορφωμένους κινητήρες εσωτερικής καύσης οχημάτων ή κυψέλες αποθήκευσης καυσίμου υδρογόνου.

Αρχή λειτουργίας της μονάδας

Η τεχνολογία Ηydrosol (βλέπε φωτογραφίες) βασίζεται σε ειδικούς κεραμικούς αντιδραστήρες με υψηλή ικανότητα απορρόφησης ηλιακής ενέργειας. Από αυτούς διέρχεται νερό το οποίο εξατμίζεται μέσα από αυλούς που είναι καλυμμένοι με ένα ειδικό υλικό το οποίο συγκρατεί το οξυγόνο και απελευθερώνει το υδρογόνο, σε μεγάλες μάλιστα ποσότητες το οποίο συλλέγεται και αποθηκεύεται σε ειδικές κυψέλες προκειμένου να χρησιμοποιηθεί αργότερα.

Η επίδειξη κλιμάκωσης μεγέθους της τεχνολογίας Hydrosol στην πιλοτική εγκατάσταση έγινε προκειμένου να επιταχυνθεί η διείσδυση και η αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων στην παγκόσμια ενεργειακή αγορά και να καταδειχθεί ότι ο συνδυασμός εγκαταστάσεων ηλιακής ενέργειας και διεργασιών υψηλής θερμοκρασίας είναι ένας βιώσιμος τρόπος για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων υδρογόνου με λογικό κόστος, χωρίς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, οδηγώντας έτσι σε ένα βιώσιμο μέλλον και μια καθαρά ανανεώσιμη οικονομία του υδρογόνου.

Στις επόμενες εβδομάδες θα επανέλθω με περισσότερες λεπτομέρειες για τη τεχνολογία HYDROSOL. Είναι μια τεχνολογία που υπόσχεται πολλά και είναι ένα παράδειγμα εφαρμοσμένης έρευνας που γίνεται σε Ελληνικό ερευνητικό κέντρο.

Θεωρητικός σχεδιασμός της μονάδας HYDROSOL II

Η μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής ενέργειας από τα κύματα

Η μονάδα παραγωγής πριν τη βύθιση της στο νερό

Η εταιρεία Seagen_rotor Marine Current Turbines ολοκλήρωσε την πρώτη φάση της εγκατάστασης του SeaGen Tidal System, του μεγαλύτερου στον κόσμο συστήματος παραγωγής ενέργειας από τα κύματα, με δυναμικότητα 1.2 MW. Η διασυνδεδεμένη αυτή μονάδα βρίσκεται στο Strangford Narrows 400 μέτρα από την ακτή στην Βόρεια Ιρλανδία.

Η μόνάδα (φωτογραφίες) ζυγίζει 1000 τόνους και τοποθετήθηκε στον πυθμένα στις 2 Απριλίου. Η τοποθέτηση θα διαρκέσει 14 μέρες και στο τέλος οι 4 γεννήτριες διαμέτρου 16 μέτρων θα δουλεύουν 18-20 μέρες την ημέρα και θα παράγουν ενέργεια για 1000 σπίτια. Η μονάδα είναι 4 φορές μεγαλύτερη από κάθε άλλη μονάδα παραγωγής ενέργειας από τα κύματα στον κόσμο.

Το τέλος του κάρβουνου

Με αφορμή τη χθεσινή σύσκεψη της κυβερνητικής επιτροπής για την ενέργεια θα ήθελα να παρουσιάσω τι γίνεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Στις αρχές του 2007 το Department of Energy (Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ) ανέφερε πως 151 μονάδες παραγωγής ενέργειας από κάρβουνο ήταν στο στάδιο του σχεδιασμού στις ΗΠΑ. Ένα χρόνο μετά 59 από τα σχέδια ματαιώθηκαν (δεν αδειοδοτήθηκαν από τις πολιτείες), 50 υποθέσεις εκρεμούν στα δικαστήρια (αμφισβητείται η δοθείσα αδειοδότηση) ενώ και τα υπόλοιπα μάλλον θα κριθούν στα δικαστήρια όταν ωριμάσει η κάθε υπόθεση.

Νομίζω πως το τέλος των μονάδων καύσεως του άνθρακα πλησιάζει και η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να ξανασκεφτεί την αδειοδότηση μονάδων της ΔΕΗ/RWE με καύση λιθάνθρακα. Το συνολικό κόστος δεν είναι μόνο το κόστος επένδυση και λειτουργίας αλλά και οι περιβαντολογικές συνέπειες και το κόστος αποκατάστασης του περιβάλλοντος.

Δύο μόνο οι προσφορές για την ΕΒΖ

Συνέχεια στην προηγούμενη ανάρτηση:

Δύο μόνο από τις 8 αρχικά ενδιαφερόμενες εταιρείες κατέθεσαν προσφορές για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) και συγκεκριμένα για τη μετατροπή των ζαχαρουργείων της Λάρισας και της Ξάνθης σε μονάδες παραγωγής και βιοαιθανόλης.

Πρόκειται για τον αμερικανικό όμιλο CAL WEST-PACIFIC ETHANOL, από τις μεγαλύτερες εταιρίες του χώρου στις ΗΠΑ και για την MOTOR OIL HELLAS (συμφερόντων Βαρδινογιάννη).

Οι προσφορές των δύο ομίλων θα εξεταστούν από τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους του διαγωνισμού –την PriceWaterhouseCoopers και την Deloitte- οι οποίοι και θα εισηγηθούν ποιον θεωρούν κατάλληλο ως στρατηγικό επενδυτή. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, η σχετική απόφαση να ληφθεί ακόμη κι εντός του Απριλίου.

H Pacific Ethanol λειτουργεί τις εξής μονάδες:

• Columbia - Boardman, Oregon
• Front Range Energy - Windsor, Colorado
• Madera - Madera, California

Επίσης κατασκευάζονται οι μονάδες

• Magic Valley - Burley, Idaho
• Stockton - Stockton, California

Η μονάδα της PacificEthanol στο Windsor του Colorado

Ανοίγουν επιτέλους οι φάκελοι για τα ζαχαρουργεία της ΕΒΖ

Σύμφωνα με την Καθημερινή ανοίγουν στις 7/4/2008 οι φάκελοι των προσφορών των ομίλων που συνοδεύονται από εγγυητική επιστολή και έχουν προκριθεί στη β’ φάση του διαγωνισμού για την επένδυση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ). Ως γνωστόν, η διαδικασία αφορά την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή που θα μετατρέψει τα δύο ζαχαρουργεία σε Λάρισα και Ξάνθη σε μονάδες παραγωγής βιοαιθανόλης.

Η διαδικασία έχει καθυστερήσει λόγω των εκλογών του Σεπτεμβρίου και της έλλειψης θεσμικού πλαισίου για τη βιαιθανόλη, που ψηφίστηκε τελικά τον Μάρτιο. Δύο είναι τα βασικά κριτήρια για να αναδειχθεί ο επενδυτής. Το πρώτο κριτήριο είναι το ποσοστό που θα αποκτήσει στη νέα εταιρεία που θα δημιουργηθεί και το δεύτερο κριτήριο είναι τα κεφάλαια που θα εισφέρει για τις επενδύσεις οι οποίες συνολικά και για τα δύο εργοστάσια θα ξεπεράσουν τα 200 εκατ. ευρώ.

Οι υποψήφιες κοινοπραξίες/εταιρείες είναι :

• Β. Γ. Σπηλιόπουλος ΑΒΕΕ - ALCo Group (βελγική εταιρεία),
• Bioethanol Overseas Ltd - Royal Bank of Scotland (Βρετανία),
• Cal West - Pacific Ethanol (ΗΠΑ),
• Damco Energy του ομίλου Κοπελούζου
• J&P Αβαξ που συνεργάζεται με τη γερμανική Lurgi,
• Μότορ Οϊλ του ομίλου Β. Βαρδινογιάννη,
• R. F. Energy των ομίλων Φειδάκη και Ρέστη,
• Swissmarine INC, Solaris Energy S.A., Verbio AG και LBBW (Γερμανία, Ελλάδα)
• ΤΑRKIM (Τουρκία)

Η ένταξη της βιοαιθανόλης στο ενεργειακό ισοζύγιο εντάσσεται στην προσπάθεια επίτευξης του στόχου για κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας από βιοκαύσιμα κατά 5,75% έως το 2010 και κατά 10% μία δεκαετία αργότερα. Οπως είναι γνωστό, η χώρα μας υποχρεούται βάσει κοινοτικής οδηγίας για τη Κοινή Οργάνωση Αγοράς Ζάχαρης, μέχρι το 2010 να παράγει το 5% της εγχώριας κατανάλωσης καυσίμων μέσω βιοαιθανόλης χρησιμοποιώντας ζαχαρότευτλα και σιτάρι.

Η Γερμανία εγκαταλείπει την αιθανόλη στα καύσιμα

Το γερμανικό υπουργείο Περιβάλλοντος ανακοίνωσε ότι ακυρώνει το σχέδιο για την εισαγωγή 10% βιοαιθανόλης στο πετρέλαιο. Ο λόγος είναι ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες δεν είχαν ενημερώσει το υπουργείο για τους κινδύνους διάβρωσης τμημάτων των μηχανών. Περίπου 3.000.000 οχήματα θα είχαν προβλήματα. Η ανακοίνωση ξεσήκωσε πλήθος διαμαρτυριών όχι από τους οικολόγους όσο από εκείνους που υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα το θέμα (Σχόλιο: Κοίτα με τι ασχολούνται !).

Πάντως παραμένει το όριο του 7% στο πετρέλαιο ενώ ο στόχος της Ε.Ε. για το 2020 είναι περιεχόμενο αιθανόλης 10 %.

Τα βιοκαύσιμα πάντως κατηγορούνται τελευταία για περιβαντολογικούς λόγους (αποψίλωση δασών) όσο και για την άυξηση της τιμής των τροφίμων. Και οι δύο λόγοι είναι βάσιμοι, όμως το σύστημα θα βρει την ισορροπία του μόλις κοπάσει η πρώτη "βιο-μανία" και αντιληφθούμε πως πρέπει να παραχθούν τα βιοκαύσιμα με 100 % φιλικούς προς το περιβάλλον τρόπους.

Πιο αποδοτικά solar cells

Η εταιρεία «1366 Technologies» - μια spin-off εταιρεία του ΜΙΤ- υποστηρίζει ότι οι πολυκρυσταλλικές ηλιακές κυψελίδες που κατασκευάζει είναι κατά 27% πιο αποδοτικές από τις συμβατικές. Η εταιρεία έχει προσελκύσει κεφάλαια 12.4 εκατομυρίων δολλαρίων από αμερικανικά venture capitals.

Τα αποτελέσματα βασίζονται σε μικρές ηλιακές κυψελίδες (2 cm) που κατασκευάστηκαν στο εργαστήριο του καθηγητή του ΜΙΤ Emanuel Sachs που είναι ένας από τους ιδρυτές της εταιρείας. Σε μια πιλοτική μονάδα κατασκευάζονται τώρα κανονικού μεγέθους κυψέλες (15 cm) που θα δώσουν αποτελέσματα σε έναν χρόνο.

Συμφωνα με τον καθ. Sachs, το σημερινό κόστος είναι 2.10 $ ανά παραγόμενο watt. Όμως σε βιομηχανική κλίμακα παραγωγής το κόστος πέφτει στα 1.65 $ ενώ με τις προγραμματισμένες βελτιώσεις θα πέσει στο 1.30 $ ανά watt.

Οι βελτιώσεις που καθιστούν πιο αποδοτικά τα νέα solar cells είναι:

• Η προσθήκη υφής στην επιφάνεια των κυψελίδων για μεγαλύτερη απορρόφηση φωτός
• Πιο λεπτά σύρματα (1/5 του καθιερωμένου μεγέθους)
• Αντικατάσταση των συρμάτων από μια ταινία (ribbon) που αντανακλά το φως πίσω στην επιφάνεια της κυψελίδας. (βλέπε εικόνα).

Σχόλιο: Όπως φαίνεται οι μηχανικοί προσπάθούν να αυξήσουν την αποδοτικότητα με δύο τρόπους: α) Δημιουργία νέων υλικών και β) Βελτιώνοντας υπάρχοντα υλικά με έξυπνες διαμορφώσεις όπως στην περίπτωση της παραπάνω εταιρείας. Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο από την παραπάνω είδηση είναι τα 12.400.000 $ που έδωσαν επενδυτές μόλις είδαν κάποια υποσχόμενα αποτελέσματα. Αν δεν ρισκάρεις λεφτά δεν βγάζεις.