Πάντως, με βάση τις αποφάσεις της Κομισιόν, η Ευρώπη θα καταναλώνει 28,000,000 τόνους βιοντίζελ μέχρι το 2020.
Δυναμικότητα 700 τόνοι την ημέρα.
Ανεξάρτητο Blog που έχει ως στόχο την ενημέρωση σχετικά με θέματα Ενέργειας, Περιβάλλοντος, Νέων Υλικών και Τεχνολογιών και την παρουσίαση των τελευταίων εξελίξεων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Email Επικοινωνίας: greekenergy@gmail.com
Τα φράγματα αυτά θα λύσουν το πρόβλημα «αποθήκευσης» της αιολικής ενέργειας και θα επιτρέψουν στο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας να «σηκώσει» τουλάχιστον 10.000 μεγαβάτ αιολικών μέσα στα επόμενα χρόνια, αντί για τα μόλις 870 μεγαβάτ που έχουμε σήμερα.
Το μεγαλόπνοο σχέδιο προβλέπεται σε μελέτη που έχει ετοιμάσει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) για την αποτελεσματική αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας. Έτσι η χώρα μας- σύμφωνα με τη ΡΑΕ- θα πετύχει τους στόχους της νέας πρότασης οδηγίας της Κομισιόν για αύξηση της συμμετοχής των ΑΠΕ στο ενεργειακό μας ισοζύγιο, από 7% σήμερα, στο 18% ώς το 2020.
Σήμερα η μοναδική τεχνολογία που έχει τη δυνατότητα «αποθήκευσης» της παραγόμενης ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα είναι τα λεγόμενα «αντλητικά ή υβριδικά υδροηλεκτρικά έργα». Τα έργα αυτά λειτουργούν ως εξής: η ενέργεια που παράγεται από ένα αιολικό πάρκο μεταφέρεται μέσω του συστήματος στην αντλία του υδροηλεκτρικού έργου. Με τη σειρά της η αντλία κινητοποιείται και μεταφέρει νερό από έναν ταμιευτήρα χαμηλού υψομέτρου σε έναν υψηλότερου υψομέτρου, όπου και «αποθηκεύεται» ως δυναμική πλέον ενέργεια. Όταν χρειαστεί η ενέργεια αυτή να μετατραπεί ξανά σε ηλεκτρική για να καλύψει τυχόν ανάγκες του συστήματος τότε ακολουθεί την αντίστροφή διαδρομή: δηλαδή το νερό μεταφέρεται από τον επάνω στον κάτω ταμιευτηρα. Εκεί ένας υδροστρόβιλος μετατρέπει την κίνηση του νερού σε ηλεκτρική και τη διοχετεύει πάλι πίσω στο σύστημα. Σε μέγεθος οι ταμιευτήρες αυτοί προβλέπεται να είναι μικρότεροι από τους σημερινούς της ΔΕΗ, διότι το νερό θα ανακυκλώνεται επομένως δεν θα υπάρχει ανάγκη για μεγάλες λεκάνες.
Ήδη η ΔΕΗ διαθέτει δύο φράγματα που λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο (Σφυκιά, Θησαυρός), με τη διαφορά ότι το βράδυ αντί για αιολική ενέργεια τροφοδοτούνται με λιγνιτική παραγωγή από γειτονικούς σταθμούς, την οποία και «αποθηκεύουν» για ώρα ανάγκης, ώστε να υποκαταστήσουν τη λειτουργία ακριβών μονάδων την ημέρα. Ίσως τα δύο αυτά φράγματα μελλοντικά να συνδεθούν με αιολικούς σταθμούς.
Το πόσα ακριβώς υδροηλεκτρικά έργα θα απαιτηθούν για να επιτευχθεί ο στόχος των 10.000 ΜW αιολικής ισχύος θα εξειδικευτεί από τη μελέτη που έχει αναθέσει η ΡΑΕ στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Πρόχειρες πάντως εκτιμήσεις μιλούν για τουλάχιστον 1.000- 2.000 ΜW υδροηλεκτρικών. Ήδη ιδιώτες έχουν καταθέσει στη ΡΑΕ αιτήσεις για 2 τέτοιους σταθμούς στην Κρήτη, ενώ ακούγεται ότι ετοιμάζονται και άλλοι (Λέσβο, Κάρπαθο, Κρήτη, κ.ά.).
Το μόνο μειονέκτημα ενός υδροηλεκτρικού είναι το κόστος κατασκευής του. Το κόστος ανά μεγαβάτ ενός υδροηλεκτρικού κυμαίνεται στα 2-3 εκατ. ευρώ, έναντι 1,3 εκατ. ευρώ για μια μονάδα λιθάνθρακα και 700.000 ευρώ για μια μονάδα συνδυασμένου κύκλου (φυσικό αέριο). Αν και ακριβά στην κατασκευή τους, είναι ωστόσο πολύ πιο φθηνά στη λειτουργία τους συγκριτικά με τις συμβατικές μονάδες, δεδομένης της συνεχούς αύξησης των τιμών των καυσίμων.
Από "Τα Νέα" 31/3/2008
Η Βουλγαρική εταιρεία Bulmextrade ανακοίνωσε ότι κατασκευάζει εργαστάσιο βιοντίζελ στην πόλη Rousse στο Δούναβη, με ετήσια δυναμιότητα 86.000 τόνους. Το προϊόν θα εξάγεται στην Κεντρική Ευρώπη (Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία και Τσεχία). Η Βουλγαρία έχει 160.000 τόνους συνολική παραγωγή βιοντίζελ και το 2011 θα έχει φτάσει τους 450.000 τόνους. Η εταιρεία Bulmextrade σκοπεύει να επενδύσει 5.1 εκατομύρια ευρώ στην παραγωγική αυτή μονάδα το 2008.
Σχόλιο: Όπως φαίνεται μια ακόμη αγορά χάθηκε για τους Έλληνες «παραγωγούς». Στην πραγματικότητα βέβαια κανείς στην Ελλάδα δεν ασχολήθηκε πολύ σοβαρά μέχρι στιγμής με την παραγωγή. Περισσότερο ασχολήθηκαν με την εμπορεία και τις επιδοτήσεις. Η συγκεκριμένη εταιρεία δεν είναι καμια μεγάλη αν και στο παρελθόν είχε κάνει μια τεράστια σε μέγεθος -αλλά μη αποδεκτή- πρόταση σε επενδυτές για εργοστάσιο βιοαιθανόλης (200.000.000 €). Είναι φανερό πως όσο οι σοβαροί παίκτες δεν εμφανίζονται, οι "επενδυτές" της αρπαχτής αλωνίζουν.
Ως τις 31/1/2008 είχαν υποβληθεί για έγκριση στη ΡΑΕ πάνω από 7.800 αιτήσεις για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, συνολικής ισχύος 3.430 MW. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του ΥΠΑΝ, ως το 2010 θα πρέπει να έχουν αδειοδοτηθεί έργα συνολικής ισχύος 790 MW, συνεπώς η προσφορά είναι τετραπλάσια της ζήτησης.
Πάντως πέρυσι εγκαταστάθηκαν μόνο 2,5 MW φωτοβολταϊκών. Αν και φαίνεται μικρό το νούμερο (και όντως είναι αν συγκρίνει κανείς με Γερμανία ή Ισπανία όπου το 2007 εγκατέστησαν περίπου 2000 MW) είναι κατά 100% αυξημένο σε σχέση με το 2006.
Μετά την αποτυχία του «επενδυτικού» μοντέλου, η εφημερίδα «Το Βήμα» αναφέρει πως το υπουργείο προσανατολίζεται στην αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης φωτοβολταϊκών-ηλιακών συστημάτων. Η νέα πολιτική θα αφορά την ενίσχυση της αυτοπαραγωγής και ιδιοκατανάλωσης μόνο, με πυξίδα το «γερμανικό» μοντέλο.
Οι μέσες τιμές των Φωτοβολταϊκών πάνελ στην Ευρώπη κατά τον μήνα Μάρτιο είναι:
Για πάνελ 125 Watt-peak η μέση τιμή είναι 591 € (δηλαδή 4.74 €/Watt)
Η φθηνότερη τιμή είναι 2. 36 €/Watt για thin film module 60 Watt-peak. Γενικά τα πάνελ αυτού του ειδους είναι φθηνότερα από τα πολυκρυσταλλικά.Η παραπάνω μέση τιμή είναι χωρίς φόρους και ΦΠΑ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το κόστος του πάνελ είναι το 50-60 % του συνολικού κόστους μιας εγκατάστασης.
Το κόστος των inverter είναι 0.475 ανά Watt συνεχούς ρεύματος. Δηλαδή inverter 100 kW κοστίζει περίπου 47500 €. Για πιο μικρά μεγέθη η τιμή ανά kW είναι μάλλον μεγαλύτερη.
Ο υπουργός Ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας υπέγραψε απόφαση για την αναστολή υποβολής αιτήσεων για λήψη άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Φωτοβολταϊκούς Σταθμούς λόγω του γεγονότος ότι η συνολική ισχύς των υποβληθέντων αιτημάτων για λήψη σχετικής άδειας υπερβαίνει πολλαπλώς τους στόχους του Προγράμματος Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Σταθμών.
Συνεπώς, όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Ανάπτυξης, κρίνεται αναγκαία η αναθεώρηση του Προγράμματος για την αποτελεσματικότερη προώθηση των σχετικών επενδύσεων. Με νεότερη απόφαση, θα καθοριστούν οι όροι και οι προϋποθέσεις και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την αναθεώρηση του Προγράμματος, συμπεριλαμβανόμενης της σχετικής αδειοδοτικής διαδικασίας.
Σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών τονίζει : Την ώρα που ο πρωθυπουργός δηλώνει ένθερμος υποστηρικτής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στις συνόδους κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενώ όλοι οι αρμόδιοι φορείς ορκίζονται στο όνομα των πράσινων τεχνολογιών, η ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών στη χώρα μας τελματώνει λόγω της αδράνειας, της άγνοιας, της αδιαφορίας και ενίοτε του γραφειοκρατικού σαδισμού ορισμένων υπηρεσιών. Στην Ελλάδα η εγκατάσταση ακόμη και ενός μικρού οικιακού συστήματος του ενός κιλοβάτ αποτελεί ένα Γολγοθά για όποιον το επιχειρήσει, ενώ στη Γερμανία, η οποία έχει ήδη εγκαταστήσει 4.000 μεγαβάτ φωτοβολταϊκών (90% των οποίων σε κτίρια), δεν απαιτείται καμία απολύτως άδεια για συστήματα σε κτίρια (όσο μεγάλα κι αν είναι) και ο ενδιαφερόμενος απλώς εγκαθιστά το σύστημα που επιθυμεί. Αν η Γερμανία ακούγεται προχωρημένη για κάποιους, ας ανατρέξουν στη γειτονική Βουλγαρία, όπου για συστήματα έως και 5.000 κιλοβάτ δεν απαιτείται καμία απολύτως άδεια. Ακόμη και μεγάλα έργα των 10 μεγαβάτ (10.000 κιλοβάτ) αδειοδοτούνται το πολύ σε 3-4 εβδομάδες. Εδώ, η αδειοδότηση τέτοιων έργων θέλει χρόνια».
Σχόλιο: Όταν ξεκίνησα αυτό το blog είχα αποφασίσει πως δε θα το αφιερώσω στην γκρίνια για την Ελληνική μιζέρια αλλά για θέματα σχετικά με το τι κάνει ο υπόλοιπος κόσμος. Η ελληνική πραγματικότητα όμως με ανάγκασε να προβώ σε μερικές αναρτήσεις λόγω της προσωπικής μου απογοήτευσης. Ως εδώ όμως. Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά και θα το κάνουμε χωρίς αυτούς που θέλουν ή δεν καταλαβαίνουν την πρόοδο και τις εξελίξεις. Από αύριο και πάλι σε θετικά νέα για την ενέργεια και το περιβάλλον.
Με το ν. 3423/2005 θεσπίσθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας νομοθετικό πλαίσιο για την προώθηση των βιοκαυσίμων ως βασικής μορφής AΠΕ και εναρμονίσθηκε η νομοθεσία μας με την Οδηγία 2003/30/ΕΚ. Επίσης, με το άρθρο 34 του ν. 3340/2005 προβλέφθηκε ειδικό φορολογικό καθεστώς για τη διάθεση ορισμένης ποσότητας βιοκαυσίμων στην αγορά κατά τα έτη 2005, 2006 και 2007.
Η Ελλάδα ανέλαβε την οργάνωση μιας ελεγχόμενης αγοράς βιοκαυσίμων για τις μεταφορές με συγκεκριμένο Πρόγραμμα Κατανομής ώς το έτος 2010. Ο νόμος προέβλεψε μεταβατικά την κατανομή ποσοτήτων χωρίς την έγκριση Προγράμματος μόνο για το έτος 2005. Και ενώ έπρεπε για τα έτη 2006 -2010 να καταρτισθεί Πρόγραμμα με βάση αντικειμενικά κριτήρια, ο νομοθέτης παρέτεινε με μεταβατική ρύθμιση και για τα έτη 2006 και 2007. Έως σήμερα λοιπόν οι ποσότητες αποφορολογημένου βιοντίζελ κατανέμονται με υπουργικές αποφάσεις, χωρίς την κατάρτιση Προγράμματος και χωρίς ουσιαστικά την τήρηση των κριτηρίων του νόμου για τη συμμετοχή στην αγορά των βιοκαυσίμων.
Με την τροπολογία όμως που εντάχθηκε στο νομοσχέδιο για την έρευνα επαναλαμβάνεται -τρία χρόνια μετά την ισχύ μεταβατικών ρυθμίσεων και τρία χρόνια πριν από την εκπνοή της περιόδου για την οποία θα έπρεπε να εκπονηθεί Πρόγραμμα Κατανομής- και για το 2008, με δυσμενέστερους μάλιστα όρους, η λύση που είχε διαμορφωθεί εκ των ενόντων τα τελευταία χρόνια. Ειδικότερα, με τη νέα ρύθμιση παραγκωνίζεται το Πρόγραμμα ως βασική επιλογή του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τα βιοκαύσιμα, ενώ καταργούνται τα σταθερά κριτήρια που προέβλεπε η νομοθεσία. Τέλος, εγκαταλείπεται η αποφορολόγηση ως οικονομικό εργαλείο περιβαλλοντικής πολιτικής και κίνητρο για την προώθηση των βιοκαυσίμων ως μορφής ΑΠΕ.
Η εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου λειτούργησε ώς τώρα με πολλές στρεβλώσεις, οι οποίες δεν επέτρεψαν την οργάνωση μιας ορθολογικής και ανταγωνιστικής αγοράς στην περιοχή των ΑΠΕ. Με τη ρύθμιση που ψήφισε η Βουλή διατηρείται ο αυστηρός έλεγχος της Πολιτείας στην αγορά των βιοκαυσίμων παρά την εγκατάλειψη της αποφορολόγησης. Επίσης παρέχεται στον Υπουργό Ανάπτυξης ευρεία και γενική εξουσιοδότηση για τον καθορισμό των κατανεμόμενων ποσοτήτων, των κριτηρίων, της διαδικασίας και του τρόπου κατανομής τους κ.ά., η οποία, δεν συμβιβάζεται, κατά την ορθότερη άποψη, προς το Σύνταγμα. ΄Ετσι όμως εμπεδώνονται οι όροι που οδηγούν αναπόφευκτα στη στρέβλωση μιας αναπτυσσόμενης αγοράς, τη στιγμή που άρχισαν να εκφράζονται αμφισβητήσεις για την επίδραση των ενεργειακών καλλιεργειών στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο. Τέλος, με την ανωτέρω τροπολογία δεν επιτρέπεται η δημιουργία αξιόπιστων μονάδων στην αγορά βιοκαυσίμων και υποθάλπεται η νόθευση του ανταγωνισμού.
Το Υπουργείο Ενέργειας (Department of Energy – DOE) ανακοίνωσε τη χρηματοδότηση 11 projects αμερικανικών πανεπιστημίων με 13.7 εκατομμύρια δολλάρια. Τα προγράμματα αφορούν την ανάπτυξη φωτοβολταϊκών προηγμένης τεχνολογίας., της παραγωγικής διαδικασίας και των τελικών προϊόντων. Το ποσό αυτό αποτελεί το 80 % του συνολικού κόστους. Το υπόλοιπο 20% είναι η συμμετοχή της βιομηχανίας (1 σε κάθε project).
Ο στόχος είναι η μείωση του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά σε επίπεδα των $0.05 - $0.10 ανά kWh από $0.18 - $0.23 που είναι σήμερα. Ο στόχος κάθε project είναι η εμπορική εκμετάλευση του τελικού προϊόντος.
Τα επιλεγμένα πανεπιστήμια είναι : Arizona State University, California Institute of Technology, Georgia Institute of Technology, Massachusetts Institute of Technology, North Carolina State University, Pennsylvania State University, University of Delaware, University of Florida και University of Toledo.
Σε αντίθεση με τις ελληνικές τράπεζες που σκοπεύουν να εκμεταλευτούν την επενδυτική μανία των Ελλήνων μετά τον νόμο για τα φωτοβολταϊκά οι Ευρωπαϊκές τράπεζες κάνουν ένα βήμα παραπέρα.
Η Ulster Bank της Ιρλανδίας έγινε, τον περασμένο μήνα, η πρώτη (όπως ανακοίνωσε) τράπεζα της Ευρώπης που προσφέρει έκπτωση 50 % στο επιτόκιο δανείου για την αγορά φωτοβολταϊκών για εγκατάσταση σε κατοικίες. Αν και κυκλοφορούν αρκετά τραπεζικά προϊόντα για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας γενικά, αυτό είναι το πρώτο αποκλειστικά «ηλιακό» προϊόν.
Οι Ελληνικές τράπεζες διαφημίζουν «επενδυτικά» προϊόντα για όσους έσπευσαν να εκμεταλευτούν τον επενδυτικό νόμο. Τα αποτελέσματα όμως μάλλον δεν ήταν ικανοποητικά γιατί η εφαρμογή των διατάξεων περί επιδοτήσεων σκόνταψε στην ανικανότητα της κρατικής μηχανής να διαχειριστεί την πληθώρα επενδυτικών προτάσεων.
Καθώς η μεγάλη πλειοψηφία των «επενδυτών» νομίσαν ότι τα χρήματα θα έπεφταν μαζί με την ηλιακή ενέργεια από τον ουρανό κατέθεσαν προτάσεις που, σε μεγάλο βαθμό, στηρίζονταν σε δανεικά (από τις τράπεζες) λεφτά. Καθώς όμως ακόμη δεν έχει προχωρήσει τίποτα, οι τράπεζες δεν άρπαξαν τις επιδοτήσεις των «επενδυτών».
Τα δάνεια όμως για κατοικίες (με σημαντική μείωση επιτοκίων όμως) ίσως αποτελέσουν ένα κίνητρο για την αύξηση των τοποθετήσεων φωτοβολταϊκών παρά την ανύπαρκτη πολιτική του ελληνικού κράτους στον τομέα αυτό.
Περίπου 90 στρέμματα θα αφιερωθούν στην παραγωγή καυσίμων αεροπλάνων (jet fuel). H εγκατάσταση, που δοκιμάζεται για 2 χρόνια σχεδόν, θα παράγει επίσης, σε ετήσια βάση, περίπου 50 χιλιάδες τόνους βιομάζας και γι’ αυτό προγραμματίζεται η επέκταση για την παραγωγή και βιοαιθανόλης.
Τέλος παρόμοιες μονάδες σχεδιάζονται να εγκατασταθούν σε Alabama, Arizona, Louisiana, Mexico, Brazil και Australia ενώ το παραγόμενο βοντίζελ θα χρησιμοποείται σε ήδη υπάρχοντα βιο-διυλιστήρια της εταιρίας.
Η Βελγική εταιρία Thenergo ξεκίνησε την κατασκευή μονάδας παραγωγής ενέργειας από βιομάζα, βιοαέριο, βιο-έλαιο και συνδυασμό αυτών στο Merksplas του Βελγίου. Η μονάδα θα παράγει 9 MW ηλεκτρισμού και 6 MW θερμικής ενέργειας. Η πρώτη ύλη θα είναι λάδι από φυτά του είδους Jatropha (βλέπε φωτογραφία).
Η Jatropha αποτελεί ένα γένος περιπου 175 φυτών, θάμνων και δέντρων απο την οικογένεια Euphorbiaceae. Η Jatropha είναι είδος αυτοφυές της Κεντρικης Αμερικης αν και έχει μεταφερθεί σε πολλές τροπικές και υποτροπικές περιοχές, συμπεριλαμβανόμενης της Ινδίας, της Αφρικής και της Βόρειας Αμερικής. Οι καρποί σεν τρώγονται και περιέχουν αρκετό λάδι. Η καλιέργεια ενδείκνυται σε άγονες και σχεδόν ερημικές περιοχές (Ελλάδα ?). Στις Φιλιππίνες και στην Ινδία παράγονται σημαντικές ποσότητες λαδιού από Jatropha για την παραγωγή σαπουνιών.
Ο σχεδιασμός της μονάδας θα επιτρέπει την διαφοροποίηση της παραγωγής ανάλογα με την πρώτη ύλη και την τιμή της.
Σχόλιο: Το κόστος της μονάδας είναι 11.000.000 €. Περίπου όσο 1-2 ποδοσφαιριστές (από αυτούς που έρχονται στην Ελλάδα). Αυτό το γράφω για να δούμε ότι οι Έλληνες "επενδυτές" κοιμούνται. Καλό το χρηματιστήριο αλλά τα λεφτά βγαίνουν μόνο αν παράγεις κάτι.
Επενδύσεις σε αιολικά πάρκα κατά το 2007:
Ισπανία 4,000,000,000 €
Γερμανία 2,000,000,000 €
Γαλλία 1,000,000,000 €
Πορτογαλία 500,000,000 €
Ελλάδα 140,000,000 €
Η General Electric ανακοίνωσε την επιτυχή κατασκευή των πρώτων οργανικών δίοδων εκπομπής φωτός (light-emitting diode - OLED) για φωτισμό τα οποία έχουν την µορφή ρολλών (roll-to-roll). Το βήμα αυτό είναι σημαντικό προς το στόχο της κατασκευής φθηνών OLED για φωτισμό και άλλες εφαρμογές (ηλεκτρονική, εύκαµπτες οθόνες, εύκαµπτα φωτοβολταϊκά συστήµατα).
Οι δίοδοι εκπομπής φωτός (LED) είναι διατάξεις ημιαγωγών, που εκπέμπουν δέσμη φωτός περιορισμένου πεδίου φάσματος όταν επηρεάζονται από ηλεκτρικό ρεύμα κατά την προς τα εμπρός (από θετική προς αρνητική) κατεύθυνση ροής του. Κατά τη διαδικασία αυτή σχηματίζεται μια μορφή ηλεκτρικής φωτοακτινοβολίας. Το χρώμα του φωτός που εκπέμπεται εξαρτάται από τη χημική σύσταση των ημιαγώγιμων υλικών που χρησιμοποιούνται. Το φως μπορεί να είναι σχεδόν υπεριώδες, ορατό ή υπέρυθρο. Αντίθετα από τους λαμπτήρες πυρακτώσεως που εκπέμπουν φως ανεξάρτητα από την ηλεκτρική πολικότητα οι λαμπτήρες LED παρέχουν φως μόνον κατά τη θετική ηλεκτρική πολικότητα.
Ένα σηµαντικό πλεονέκτηµα των οργανικών ηµιαγωγών που αναπτύσσονται και χρησιµοποιούνται τελευταία, είναι η διαλυτότητά τους η οποία επιτρέπει την ανάπτυξή τους σε µορφή λεπτών υµενίων µε πάχος της τάξης των µερικών nm µε διαδικασίες εκτύπωσης (printing) στην επιφάνεια των εύκαµπτων πολυµερικών υποστρωµάτων. Με τις ταχύτατα αναπτυσσόµενες τεχνολογίες εκτύπωσης είναι δυνατή η εκτύπωση patterned λεπτών υµενίων µε διακριτική ικανότητα (resolution) της τάξης του 1 µm.
Κύριο χαρακτηριστικό των νέων υλικών είναι ο συνδυασµός νέων καινοτόµων υλικών µε διεργασίες ευρείας κλίµακας (large area production processes) που χαρακτηρίζονται από χαµηλό κόστος, µε στόχο την ανάπτυξη λεπτών υµενίων πάνω σε εύκαµπτα πολυµερικά υποστρώµατα τα οποία έχουν την µορφή ρολλών (roll-to-roll).
Οι συσκευές φωτισμού και οι ηλεκτρικές συσκευές ευθύνονται για την κατανάλωση του 17 % περίπου της ενεργειακής κατανάλωσης της ΕΕ. Οι παραδοσιακοί λαμπτήρες πυρακτώσεως που κυκλοφόρησαν στην αγορά πριν από 125 περίπου χρόνια, μετατρέπουν σε φως μόλις το 5 % του ηλεκτρισμού που χρησιμοποιούν.
Πρόσφατη μελέτη του ΟΗΕ δείχνει ότι οι επενδύσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) παγκοσμίως ήταν, το 2006, 55 δισ. δολάρια και το 2007 ανήλθαν σε 71 δισ. δολάρια. Αύξηση 30% μέσα σε μία χρονιά, με την ανοδική τάση να συνεχίζεται και φέτος.
Τα ποσά δηλαδή που επενδύθηκαν σε καινοτόμες πράσινες τεχνολογίες δεν ξεπέρασαν τα 220 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 140 εκατ. ευρώ σε αιολικά πάρκα. Για να κατανοήσει κανείς πόσο χαμηλό είναι αυτό το νούμερο, πέρυσι οι αιολικές επενδύσεις στην Ισπανία έφτασαν τα 4 δισ. ευρώ, στη Γερμανία τα 2 δισ. ευρώ, στη Γαλλία το 1 δισ. ευρώ, στην Ιταλία τα 600 εκατ. ευρώ, ενώ στην παρόμοια από πλευράς πληθυσμού και ρυθμών ανάπτυξης μ΄ εμάς Πορτογαλία, τα 500 εκατ. ευρώ.
Σε παγκόσμιο επίπεδο οι επενδύσεις σε αιολικά το 2007 ανήλθαν σε 20 δισ. ευρώ και στα φωτοβολταϊκά σε 13,5 δισ. ευρώ. Ταυτόχρονα, η κεφαλαιοποίηση των 135 μεγαλύτερων εισηγμένων σε χρηματιστήρια εταιρειών παγκοσμίως που κατασκευάζουν ΑΠΕ και επενδύουν σε αυτές έφτασε το 2007 τα 100 δισ. δολάρια. Τα αντίστοιχα νούμερα το 2005 ήταν 50 δισ. δολάρια, ενώ οι μεγάλες εταιρείες δεν ήταν παρά 85 παγκοσμίως. Μέσα δηλαδή σε δύο χρόνια η κεφαλαιοποίηση των επιχειρήσεων διπλασιάστηκε. Κατά την περίοδο 2002-2006, η μέση ετήσια αύξηση επενδύσεων σε ΑΠΕ παγκοσμίως αυξήθηκε ανάλογα με το είδος της τεχνολογίας από 10% εως 60%.
Ο μεγαλύτερος επενδυτής πλέον στον κόσμο είναι η Κίνα και ακολουθούν η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Ισπανία, η Ινδία και η Ιαπωνία. Κοσμογονικές εξελίξεις σημειώνονται και στα έργα από βιομάζα, τομέας που παράγει θερμότητα η οποία ισούται με πέντε φορές το σύνολο της θερμότητας που παράγουν τα ηλιακά και η γεωθερμία μαζί. Σε ό,τι αφορά τη βιοαιαθανόλη (με πρώτη ύλη το καλαμπόκι), οι ΗΠΑ είναι και θα παραμείνουν ο μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο, ενώ η Βραζιλία έχει ανακοινώσει ότι θα αυξήσει κατά 50% την παραγωγή της έως το 2009. Ήδη, η αιθανόλη το 2005 προμήθευσε το 40% των καυσίμων στα οχήματα που κυκλοφορούσαν στη Βραζιλία.
Από τα "Νεα" Σάββατο 22/3/2008
Τον Δεκέμβριο του 2007 ανακοινώθηκε η δημιουργία μιας κοινής εταιρίας από τη Shell (τη γνωστή πετρελαϊκή εταιρία) και την Χαβανέζικη HR Biopetroleum. Ο στόχος είναι η πιλοτική λειτουργία μιας μονάδας παραγωγής biodiesel από θαλάσσια άλγη. Η εγκατάσταση θα γίνει στην Χαβάη σε έκταση που παραχωρήθηκε από την τοπική κυβέρνηση.
Είναι γνωστό ότι τα άλγη παράγουν έως και 18 φορές περισσότερο λάδι από την ελαιοκράμβη (ανά στρέμμα καλλιέργειας). Επίσης έχουν το πλεονέκτημα ότι δεν αποσπάμε έδαφος από άλλες καλλιέργειες. Έτσι δεν επηρεάζεται η τιμή των αγροτικών προϊόντων από τα βιοκαύσιμα κάτι που σήμερα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Ήδη πολλές εταιρίες έχουν ξεκινήσει την κατασκευή εγκαταστάσεων για την δοκιμή αλλά και την εμπορική εκμετάλευση τους. Το γεγονός όμως ότι στο παιχνίδι μπαίνουν και οι μεγάλοι δείχνει δυνατότητες εμπορικής επιτυχίας.
Στο παρακάτω διάγραμμα παρουσιάζεται η ανακύκλωση πλαστικών στην Ευρώπη το 2006. Οι Ελληνάρες βρισκόμαστε για μια ακόμη φορά στην τελευταία θέση συγκρινόμενοι μόνο με το πρώην ανατολικό μπλόκ (και από αυτό μόνο με τους χειρότερους).
Στη χώρα μας προτιμούμε το θάψιμο σχεδόν όλων των απορριμάτων από την αξιοποίηση τους. Μόνο ένα 5 % των πλαστικών ανακυκλώνεται ενώ δεν καίγεται τίποτα. Κι’ όμως η θερμική ενέργεια από την καύση των απορριμάτων (που περιέχουν κατά τουλάχιστον 15% πλαστικά προϊόντα) θα αρκούσε να δώσει λύσεις στο ενεργειακό μας πρόβλημα.
Οι αποτεφρωτήρες δεν είναι ότι πιο “πράσινο” αλλά δεν είναι πιο βρώμικο από τις μονάδες λιγνίτη της ΔΕΗ. Απ’ ότι γνωρίζω στην Βιέννη λειτουργεί μεγάλη μονάδα αποτέφρωσης στο κέντρο σχεδόν της πόλης. Εξοικονομούν μεγάλα ποσά ενέργειας και θερμαίνονται χιλιάδες καταναλωτές.
Ξύπνα Ελλάδα επιτέλους.
Σύμφωνα με τελευταία αναφορά, οι παγκόσμιες εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών το 2007 έφτασαν τα 2,826 megawatts (MW) σημειώνοντας άνοδο κατά 62 % ως προς τις εγκαταστάσεις το 2006. Η Γερμανία αποτελεί το 47 % τις παγκόσμιας αγοράς (1,328 MW) ενώ η Ισπανία έφτασε τα 640 ΜW (άνοδος 480 % !!!). Οι ΗΠΑ έχουν μόνο 220 MW.
Η αγορά φωτοβολταϊκών παγκοσμίως έφτασε τα 17.2 δις δολλάρια. Η παγκόσμια παραγωγή φωτοβολταϊκών έφτασε τα 3,436 MW. Οι Κινέζοι κυριαρχούν πλέον με 35 % της αγοράς ενώ οι άλλοτε κυριάρχοι Ιάπωνες το 26 %.
Μια ενδιαφέρουσα είδηση από τις ΗΠΑ. Ερευνητές από το University of Maryland (οι οποίοι ύδρυσαν και την εταρία Zimetis) χρησιμοποιώντας το βακτήριο Saccharophagus degradans οδηγήθηκαν σε αποδοτικότερη παραγωγή σακχάρων από βιομάζα. Τα σάκχαρα μετατρέπονται στη συνέχεια σε αιθανόλη.
Η αποδοτική και φθηνή μετατροπή της βιομάζας σε σάκχαρα αποτελεί το “Άγιο δισκοπότηρο” των ερευνητών που ασχολούνται με την αιθανόλη καθώς εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα στη μέθοδο αυτή.
Η νέα μεθοδολογία (που πατεντάρεται αυτή τη στιγμή) υπόσχεται μείωση της παραγωγής κατά 33 %. Το βακτήριο παράγει μίγμα ενζύμων που μπορούν να διασπάσουν τη κελλουλοζική βιομάζα.
Τα νέα είναι ευχάριστα καθώς την ίδια στιγμή με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου αυξήθηκε κατά πολύ και η τιμή του καλαμποκιού που αποτελεί μέχρι τώρα την πρώτη ύλη για την παραγωγή της βιοαιθανόλης.
Χωρίς σχόλια μερικά στοιχεία από σημερινό ρεπορτάζ από την εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”:
Πιο Βρώμικες σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα Βιομηχανίες:
10. Ελληνική Βιομηχανία Ζαχάρεως 273.000 τόνους CO2 το χρόνοΑπό τα σημερινά “ΝΕΑ”:
"Βόμβα 2 δισ. ευρώ ετησίως απειλεί τις ελληνικές ενεργοβόρες βιομηχανίες μετά το 2013, οπότε θα τεθεί σε ισχύ το νέο ευρωπαϊκό σύστημα αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων. Από το 2013 και μετά, σύμφωνα με την πρόταση οδηγίας της Κομισιόν, ειδικά για την ηλεκτροπαραγωγή «ο ρυπαίνων θα πληρώνει» για κάθε γραμμάριο διοξειδίου του άνθρακα που θα απελευθερώνει στην ατμόσφαιρα, αντίθετα από ό,τι ισχύει σήμερα όπου οι επιβαρύνσεις είναι σχετικά μικρές.
Παράλληλα θα επιβαρυνθούν και οι λοιπές ενεργοβόρες επιχειρήσεις όπως τσιμεντοβιομηχανίες, διυλιστήρια και μεταλλουργίες, παρ΄ ότι για τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του νέου συστήματος τους έχει δοθεί περίοδος χάριτος ώστε να «αγοράζουν» υποχρεωτικά μόνο το 20% του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουν.
Δύο δισ. ευρώ υπολογίζεται ότι θα κοστίσει η «αγορά» των δικαιωμάτων από τα χρηματιστήρια των ρύπων στις 90 μικρές και μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες που συμμετέχουν στο σύστημα. Κι αυτό αν δεν προχωρήσουν έως το 2013 σε σημαντικές επενδύσεις για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Η ΔΕΗ θα επωμίζεται τα μεγαλύτερα βάρη.
Ακόμη και Λιθάνθρακα να καίει η ΔΕΗ πάλι θα πληρώνει τρελά χρήματα δηλαδή.
Με δεδομένη την αύξηση της τιμή των καυσίμων και ιδιαίτερα του πετρελαίου, η αναζήτηση νέων πηγών για ενεργειακές πρώτες ύλες είναι συνεχής και η διεθνής επιστημονική κοινότητα εξετάζει νέους δρόμους αλλά και επανεξετάζει παλαιότερες λύσεις.
Πολλές από τις επιλογές που δεν ήταν συμφέρουσες σε χαμηλή τιμή του πετρελαίου αποτελούν πλέον ιδιαίτερα αποδοτική λύση. Μια από αυτές που έτυχε να ψάξω τους τελευταίους μήνες και εμφανίζει ορισμένες ιδιαιτερότητες που μοιάζουν να ταιριάζουν με την Ελληνική πραγματικότητα είναι η παλιά μέθοδος της αεριοποίησης του άνθρακα.
Όσοι ανατρέξουν στα σχολικά τους χρόνια θα θυμηθοούν τη μέθοδο Fischer-Tropsch. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη πετρελαίου και για να εκμεταλευτούν την ύπαρξη ορυχείων λιθάνθρακα. Μετά τον πόλεμο χρησιμοποιήθηκε στη Ν. Αφρική για την παραγωγή πετρελαίου κατά τα χρόνια του εμπάργκο λόγω απαρτχάϊντ.
Η μέθοδος γενικά πάσχει από μεγάλο κόστος επένδυσης και κόστος λειτουργίας. Αυτό το γεγονός δεν επέτρεψε την εξάπλωση της μεθόδου σε περιόδους χαμηλής τιμής πετρελαίου. Αυτή την εποχή, 2 εταιρίες πουλούν άδειες της τεχνολογίας ή παραλαγής της για την παραγωγή όχι πετρελαίου αλλά φυσικού αερίου: Η Shell και η Νοτιοαφρικανική Sasol. Η τελευταία προσπαθεί να την πασάρει ως «πράσινη» τεχνολογία με τη χρήση αντί για ορυκτού άνθρακα φυτικών υπολειμάτων (ξύλα, βιομάζα, κτλ.). Βέβαια η τεχνολογία με χρήση ορυκτού άνθρακα μόνο πράσινη δεν είναι καθώς εκλύεται διοξείδιο του άνθρακα.
Όμως εκεί που δεν τους νοιάζει η έκλυση CO2 (Κίνα) η μέθοδος εφαρμόζεται μαζικά. Στην Κίνα ήδη κατασκευάζονται ή λειτουργούν 22 μονάδες παραγωγής φυσικού αερίου από λιθάνθρακα. Προγραματίζεται η κατασκευή άλλων 7 μονάδων. Στις ΗΠΑ, έχει βρεί χρηματοδότηση (Δεκέμβριος 2007) ένα μεγάλο project στην Β. Ντακότα για την παραγωγή φ. αερίου από ΛΙΓΝΙΤΗ. Επειδή στην Αμερική νοιάζονται (κάπως) για το περιβάλλον, το διοξείδιο του άνθρακα θα αποθηκεύεται πίσω στό ορυχείο του λιγνίτη.
Προσωπική μου γνώμη είναι πως η αυξανόμενη τιμή του πετρελαίου δεν είναι αποκλειστικά κερδοσκοπικό παιχνίδι αλλά στηρίζεται στην τεράστια αύξηση της ζήτησης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η αναζήτηση φθηνών πρώτων υλών πρέπει να μας οδηγήσει σε σκέψεις για διαφορετικές τεχνολογίες.
Η εκ νέου ανακάλυψη της παλιά αυτής τεχνολογίας έχει κάποια πλεονεκτήματα που ταιριάζουν στη χώρα μας αλλά και μειονεκτήματα. Το μεγάλο κατά τη γνώμη μου πλεονέκτημα είναι το υπάρχον δίκτυο φυσικού αερίου. Αυτό μειώνει κατά πολύ την επένδυση και επιταχύνει την απόσβεση και την άμεση χρήση του προϊόντος. Επίσης το αέριο μπορεί να είναι πρώτη ύλη για πλήθος χημικών προϊόντων τα οποία τώρα τα εισάγουμε (πανάκριβα).
Η ΔΕΗ αντί να ασχολείται με την απλή καύση θα έπρεπε να εξετάσει και άλλες λύσεις που ενδεχομένως παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Οι πράσινες μορφές ενέργειας αργούν ακόμη και μια επένδυση σε αεριοποίηση του λιγνίτη θα έδινε κάποιες λύσεις για 20-25 χρόνια. Επίσης θα χρησιμοποιούσε Ελληνικό λιγνίτη αντί για κινέζικο (ή ρωσικό, ή κοσσοβάρικο) λιθάνθρακα.
Τους τελευταίους μήνες δημιουργήθηκε τεράστιος θόρυβος σχετικά με τις νέες υπό σχεδιασμό μονάδες της ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από Λιθάνθρακα.
Είναι νομίζω σε όλους φανερό πως η συγκεκριμένη επιλογή του τύπου των νέων μονάδων βασίζεται αποκλειστικά σε πολιτικούς λόγους και σκοπό δεν έχουν την απεξάρτηση από το πετρέλαιο αλλά την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας όπως απαιτούν οι οδηγίες της ΕΕ.
Η όλη συζήτηση δεν ασχολείται με την εκμετάλευση των ελληνικών ενεργειακών πόρων αλλά με τις προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες του Γ.Διευθυντή της ΔΕΗ για τη μόλυνση, τις «γκαζόζες» και παρόμοιες αηδίες που δεν τιμούν καθόλου κάποιον που πληρώνεται με 300000 € το χρόνο για να κάνει τη δουλεία του υπηρετώντας τον Ελληνικό λαό.
Σε επόμενο post θα προσπαθήσω να ξεφύγω από τη μιζέρια μας και να αναδείξω μια διαφορετική τεχνολογία για την εκμετάλευση του Ελληνικού λιγνίτη. Ειλικρινά δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη λύση αλλά είναι τουλάχιστον διαφορετική από την απλή καύση του άνθρακα.
Με αφορμή ένα δημοσίευμα – αφιέρωμα στα “πράσινα” αυτοκίνητα στο σημερινό ΒΗΜΑ θα αναφέρω μερικά σύντομα σχόλια σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα αυτό.
Πρόσφατα οι επικεφαλείς των General Motors και Toyota Motor Corp. εξέφρασαν την άποψη πως η χρήση του υδρογόνου σε αυτοκίνητα ως αποκλειστικό μέσο για την κίνησή τους αργεί ακόμη. Η αιτία όπως αναφέρουν είναι το τεράστιο κόστος των κυψελών καυσίμου (fuel cells).
Ως πιο ρεαλιστική λύση προτείνουν τη χρήση ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ιδιαίτερα μετά την ανάπτυξη νέων τύπων μπαταριών. Παράδειγμα είναι οι νέες μπαταρίες Ιόντων Λιθίου της Hitachi που αυξάνουν κατά 20 % την απόδοση και την απόσταση που μπορεί να αυξήσει ένα αυτοκίνητο.
Με τις τιμές του πετρελαίου όμως να ανεβείνουν διαρκώς το μέλλον πλησιάζει. Καιρός είναι να δραστηριοποιηθούν πιό έντονα και στη Ελλάδα οι εταιρίες και οι ερευνητές για να μην μείνουμε πίσω και σε αυτή την τεχνολογική επανάσταση.
Το DOE (Department of Energy) των ΗΠΑ αποφάσισε την χρηματοδότηση 4 μεγάλων πιλοτικών project για την παραγωγή αιθανόλης από κελλουλόζη (cellulose) με ενζυματική μέθοδο. Συνολικά θα δωθούν 33,800,000 $ στα επόμενα χρόνια.
Πρέπει να σημειωθεί πως η έρευνα έχει προ πολλού στραφεί σε καλλιέργειες και φυτά που δεν αφορούν τρόφιμα λόγω της μεγάλης αύξησης της τιμής των καλλιεργειών αυτών.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο πάντων στην ενζυμική μετατροπή της κελλουλόζης είναι το κόστος του ενζύμου (cellulose) και της απόδοσης του. Πάντως τα τελευταία χρόνια το κόστος παραγωγής του ενζύμου μειώθηκε κατά πολύ.
Τα 4 projects είναι :
Μια πρόχειρη έρευνα αγοράς στην Ελλάδα έδειξε μια μεγάλη διασπορά τιμών.
Η τελική τιμή παίζει από 4.56 ως 7.25 €/Watt.
Προσοχή στους απατεώνες και πάντα προσεχτική έρευνα αγοράς.
Οι μέσες τιμές των Φωτοβολταϊκών πάνελ στην Ευρώπη κατά τον μήνα Φεβρουάριο παρέμειναν αμετάβλητες σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.
Πιο συγκεκριμένα για πάνελ 125 Watt-peak η μέση τιμή είναι 593 € (δηλαδή 4.74 €/Watt)
Η φθηνότερη τιμή είναι 2. 36 €/Watt για thin film module 60 Watt-peak. Γενικά τα πάνελ αυτού του ειδους είναι φθηνότερα από τα πολυκρυσταλλικά.